معنی حرمت داشتن در فرهنگ فارسی عمید

احترام داشتن، ارجمند داشتن

معنی حرمت داشتن در لغت نامه دهخدا

محترم شمردن. توقیر. (تاریخ بیهقی) :، بازگو تا چگونه داشته ای، حرمت آن بزرگوار حریم.، ناصرخسرو.، لیکن چو حرمت تو ندارد تو از گزاف، مشکن ز بهر حرمت اسلام حرمتش.، ناصرخسرو.، گر ندارد حرمتم جاهل مراکمتر نشد، سوی دانا نه نسب نه جاه و قدر و نه حسب.، ناصرخسرو.، علما و أئمۀ دین را حرمت دار. (مجالس سعدی ص 19)

معنی حرمت داشتن در فرهنگ لغت هوشیار

ارجمند بودن احترام داشتن توفیر، حرام بودن

معنی حرمت داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

حرمت داشتن

فرهنگ فارسی عمید

حرمت داشتن

لغت نامه دهخدا

حرمت داشتن

فرهنگ لغت هوشیار

فرصت داشتن

وقت مناسب داشتن برای انجام دادن کاری

فرهنگ فارسی عمید

حرمت داشت

(لَ)

حرمت داشتن. احترام. اعتزاز. تکریم. تعظیم. تفخیم. توقیر: چون امیر اسماعیل خبر یافت، بخارا خالی کرد به فرب رفت از جهت حرمت داشت برادر. (تاریخ بخارای نرشخی چ طهران ص 97 سطر آخر). لشکر سلطان غنیمت های بسیار و زر بخروار و سلاح بیشمار بیاوردند، و در همدان هیچکس اسبی تازی به یک دینار نمی خرید حرمت داشت دارالخلافه را. (راحهالصدور راوندی). گفت خدا بر من رحمت کرد بدان حرمت داشت که آن امام را کردم. (تذکرهالاولیاء عطار). بدین حرمت داشت پیغمبر، حق تعالی آنرا کفایت کرد... (تذکرهالاولیاء عطار چ طهران ج 1 ص 130).
اول او را خواست جستن در نبرد
بهر حرمت داشتش تأخیر کرد.
مولوی

لغت نامه دهخدا